Deze pagina is het laatst bijgewerkt op: 03-04-2025; 19.08
Geplaatst 3 apr 2025

Op zondag 16 maart 2025 kwamen we elkaar in huize "Bernard" oftewel bij Jan en
Corrie Wiegink thuis in Ootmarsum voor de bijeenkomst van de maand maart. Toen we
daar rond 10.00 uur aankwamen, was Jan net bezig om het koffiezetapparaat in
werking te stellen.
Jan en Corrie serveerden de koffie samen met appelgebak inclusief een toefje
slagroom. Onder het genieten van het bakje troost, passeerden in een levendige
conversatie o.a. de zieken en de doden de revue. Om niet in tijdnood te komen voor
het uitgebreide programma die morgen, zagen we verder af van het tweede kopje koffie.
Jan wilde ons meenemen naar de kringloopwinkel, genaamd:
"Puur geluk". Doordeweeks
is Jan daar aanwezig om zijn technische skills vrijwillig ten uitvoer te brengen.
Het weer was prachtig, dus we besloten om te voet de afstand te overbruggen.
Het pand stond op het industrieterrein
"De Mors" in Ootmarsum.
Daar aangekomen bleek het geluk niet aan onze kant te staan, de zaak was gesloten,
en Jan had geen sleutel bij zich. Maar gelukkig duurde het nog slechts een paar
minuten voordat de deur open ging.
De winkel in Ootmarsum is volgens ons wel een van de grootsten in de regio. Het
is onvoorstelbaar hoeveel gebruikte artikelen hier te verkrijgen zijn. Jan kon
ook nog zijn autoriteit aanwenden om ons een inkijk te geven in ruimtes die normaal
niet voor iedereen toegankelijk is, zo konden we een kijkje nemen in zijn eigen
werkruimte. Na geruime tijd rondgebanjerd te hebben, begaven we ons weer op de
terugweg naar huize "Bernard".
We nestelden ons weer aan de lange tafel. Corrie had ondertussen haar huiswerk
ook goed gedaan. Zij serveerde, wel met Jan's hulp, broodjes op de dis. Daar
kwamen nog hamburgers met rauwkost en sausjes bij. Heerlijk na zo'n wandeling.
Om de lippen los te krijgen, kwamen weldra ook de knalpotties op tafel. Hierbij
kwamen alle regionale, landelijke en wereldse nieuwsitems voorbij en iedereen had
er ook een uitgesproken mening over.
Uiteindelijk werd het ook weer tijd om afscheid van elkaar te nemen.
Jan en Corrie: bedankt voor alle gedane moeite!
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 20 feb 2025

Op zondag 16 februari 2025 kwamen we elkaar bij Harry Wiegink thuis in Ootmarsum
voor de tweede bijeenkomst van het nieuwe jaar. Bij Josefien en Harry is ons
een warm en gastvrij onthaal ten deel gevallen.
Omdat we die ochtend een druk programma moesten afwerken, begonnen we natuurlijk
met een heerlijk bakje koffie met koek. Harry stond al te trappelen om aan te
kondigen dat we nog een bezoek zouden gaan brengen aan een museum in Tilligte.
Met drie auto's maakten we ons op weg naar Tilligte. Daar had een zekere
Jan Beijerink eigenhandig op latere leeftijd nog een start gemaakt met een museum
met oude antieke attributen, werktuigen, gereedschap, curiosa en verdere
wetenswaardigheden(bidprentjes, blikjes(o.a. van Buisman), trommels, kerststal,
kerkbeelden, krantenknipsels, rapporten), allemaal uit vervlogen tijden.
Toen we aankwamen was Jan druk bezig om de twee houtkachels op temperatuur te
brengen. Zoals hij zei waren de muren maar halfsteens en het had best gevroren.
In het achterste gedeelte van het gebouw stonden enkele tafels waar we konden
luisteren hoe Jan zijn welkomstgebed van een briefje ging voorlezen. Harry had
bovendien als opwarmertje nog gezorgd voor een Sonnemaatje en een schaal met
kaas en worst.
Jan was al gepensioneerd en zijn wens was altijd al om zo'n museum te beginnen.
En hij heeft het geweten, er zit meer dan een dagtaak aan werk aan.
Hij was echter een bevlogen redenaar en kon op nagenoeg op alle vragen over de
oude uitgestalde attributen een antwoord geven. Zelfs een oude wasmachine uit
grootmoeders tijd werd in werking gezet. Zijn grootste angst was wel dat de
gepresenteerde papieren documenten door de vochtige omgeving aangetast zouden worden.
Na een klein uurtje pakten we weer onze biezen en keerden we terug naar huize Wiegink.
Daar was Josefien reeds druk in de weer geweest om een lekkere pan met soep te maken.
Lekkerrrrrr. En alsof dat nog niet genoeg was, kwamen Harry en Josefien ook nog
met broodjes kroket op tafel. Op de mededeling dat het allemaal uitstekend voor
elkaar was, kregen we hun motto te horen: "Het mot good wen'n".
Bij een glas bier kwamen de tongen aardig los. Onderwerpen waren zoals
gewoonlijk: Carnaval, voetbal, doden en mankementen aan lijf en leden.
Maar ook aan gezelligheid komt een einde, dus ook aan deze bijeenkomst.
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 12 feb 2025

In de Keistenenkrant van de
"C.V. De Keistenen" vonden we dit jaar nog een
artikel over Aogel United. In de rubriek feit of fabel kwam er een fabel aan
het licht: Aogel United betstaat dit jaar 53 jaar en geen 50 jaar.
Zie hier de
"Keistenenkrant".
Zier hier ook het artikel:
Geplaatst 12 feb 2025

We schrijven 19 januari 2025 als we weer bij elkaar komen op erve Wiegink in Agelo.
Om exact 10.00 uur werden we hartelijk verwelkomd door Sini en Gerrit Wiegink.
Deze bijeenkomst is een soort nieuwjaarsbijeenkomst met een nieuwjaarsborrel.
Dus, iedereen wenste elkaar de beste wensen en veel gezondheid voor het komende
jaar 2025. Sini had in de keuken al heel wat voorbereidend werk gedaan en
serveerde bij het bakje koffie een overheerlijke eigengemaakte boterkoek.
Na al deze lekkernijen stelde Gerrit voor om een kleine wandeling te gaan maken
door de frisse natuur. Via de Voortsweg kwamen we terecht op de Dennenkampsweg.
Hier is de natuur van Agelo wel echt z'n mooist, met al die landerijen en bosgebieden.
Aan deze weg beheerde Gerrit nog een opslagruimte op zijn grondgebied. En alsof
het zo moest zijn, stonden Gerrits zoon Erik en kleinzoon Guus ons daar op te
wachten. Erik en Guus waren goddank niet met lege handen gekomen. Erik schonk
op deze locatie een fles "Mümmelmann" kruidenbitter uit aan de dorstige wandelaars.
Guus ging rond met een schaal met de streekproducten kaas en worst. Ondertussen
konden we daar genieten van de prachtige natuur met o.a. vergezichten en vogelkastjes.
We vervolgden onze wandeling tot aan het kanaal "Almelo-Nordhorn". Hier ging het
linksaf tot het "Smitke". Over de Nijenkampsweg en langs de klootschietersbaan van
"Wilskracht" kwamen we weer bij huize Wiegink aan.
Binnen nestelden we ons weer in de stoelen in de kamer met de mooie schouw. Sini
en Gerrit voorzagen ons van de nodige drank als: bier wijn en frisrank.
Natuurlijk kwamen ook nog diverse hartige versnaperingen op tafel. Als klap op
de vuurpijl kwam Sini nog op de proppen met vlees gevulde broodjes.
Op een volle maag en na enkele pilsjes kwamen de gesprekken en verhalen over en
weer op gang. Zoals bij alle bijeenkomsten kwamen politiek, boerenleven, het
munitiedepot en gezondheid in de levendige gesprekken aan de orde. Bovendien
werd besloten dat voortaan de jaarlijkse BBQ bij Vloothuis in De Lutte gehouden
zullen worden en bekend werd, dat er een nieuwe feestcommissie het levenslicht heeft gezien.
Na alle gezelligheid werd het langzaam weer tijd om op te krassen. Weer was er
een perfecte bijeenkomst afgesloten.
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 7 dec 2024

Jan Vloothuis nodigde ons uit op zondag 24 november voor de laatste bijeenkomst
van het jaar, dus van de maand november. Om 10.00 uur waren we present bij hem
op de boerderij in De Lutte. Jan was er blijkbaar klaar voor want hij stond ons
al op te wachten en had de koffie mooi aan het pruttelen. Ria had er voor deze
gelegenheid nog een overheerlijke taart bij gebakken en deze in punten gesneden.
Jan kwam met het voorstel om toch maar te gaan "jeu-de-boulen". Met het oog op
de wel frisse weersomstandigheden trokken we een jasje aan en begaven ons naar
buiten. Het weer was toch aangenamer dan we vooraf gedacht hadden. Dus boulen
dan maar.
Jan haalde de kruiwagen met wedstrijdattributen tevoorschijn. Bovendien had hij
een goed werkend systeem uitgedacht om de 4 groepen samen te stellen, al was de
lijst van deelnemers niet volledig.
De wedstrijd was ongekend spannend. Dit kwam door de onkunde van het merendeel
van de spelers. Onderling waren de verschillen zeer groot, zodat er duidelijke
winnaars tevoorschijn kwamen. Prijzen waren er overigens niet te verdienen.
Even later konden we aanschuiven aan de ronde tafel en zaten we snel aan de pils,
wijn of frisdrank. En alsof het zo moest zijn, kwam Ria binnen met heerlijk
gebraden gehaktballen van fors formaat. Broodjes met de nodige saus waren
voldoende aanwezig.
De gesprekken waren van een bedenkelijk niveau, maar wel vermakelijk.
Uiteindelijk kwam Johan nog met de vraag op de proppen, hoe we aan onze
jaarlijkse BBQ een nieuwe invulling gaan geven, aangezien onze BBQ-master "Leo"
er niet meer is. Jan deed het voorstel om de BBQ maar bij hem in De Lutte te
houden. Gezien de uitermate geschikte locatie kon iedereen zich daar wel in
vinden. Ook de niet aanwezige leden krijgen nog een kans om zich hier over uit
te spreken.
Dan kwamen Leo en Johan nog met de mededeling dat onze feestcommissie "De Wappie
Feestfabriek" ermee ging stoppen. Dit betekende dat we onder de leden een aantal
gegadigden moesten zoeken die nog geen zitting in deze commissie hebben genomen.
Het onderzoek is inmiddels gestart.
Hiermee is er ook een eind gekomen aan de gezellige bijeenkomst van deze zondag.
Hier komen nog enkele foto's van Johan:
Geplaatst 18 okt 2024
Busreis Urk.

De "Wappie Feestfabriek" organiseerde op donderdag 10 oktober de tweejaarlijkse
busreis. Dit was de door corona uitgestelde reis naar Urk in 2020, ook dit keer
was Urk het doel van de reis. Dit keer heeft de fabriek
"Ter Beek Reizen" uit
Tubbergen bereid gevonden om hun meest luxe bus ter beschikking te stellen.
Chauffeur Hans Veltman zou deze dag het stuur in handen nemen.
Ondanks de stromende regen waren alle 24 personen om 08.15 uur aanwezig bij de
garage in Tubbergen. Opvallend was wel dat de heren gekleed waren in de jubileum
kleuren. Rond 08.30 uur konden we vertrekken en reden we richting Zwolle. Als
een volleerd reisleider heette Leo alle inzittenden van harte welkom en
informeerde heel summier de gang van zaken van deze dag.
Na een redelijk korte etappe kwamen we aan bij
"Hotel Van der Valk" in Zwolle.
Hier konden we genieten van een overheerlijk luxe ontbijtbuffet. Het was een
kwalitatief hoogstaand ontbijt in een uitermate gezellige entourage, zoals we
dat van "Van der Valk" kunnen verwachten. Ondertussen kwamen per tafel de
levendige gesprekken wel aardig op gang.
Om 11.15 uur was het weer zaak om naar de bus te gaan voor het volgende deel
van de reis. Terug in de bus begon het gissen naar het einddoel en daarbij
passeerden meerdere plaatsen de revue. Het enige goede antwoord werd pas enkele
kilometers voor we bij het doel arriveerden, geraden. Rond 12.00 uur kwamen we
aan
"op Urk".
Bij aankomst stonden reeds twee gidsen op ons te wachten. In twee groepen gingen
we een
"ginkiestocht" over Urk wandelen. De twee gidsen deden hun uiterste best
om ons het een en ander over Urk bij te brengen. We kwamen daarbij op plaatsen
die je in de bekende televisiedocumentaire niet tegenkwam. Het pittoreske
plaatsje bood veel historische bezienswaardigheden zoals: smalle steegjes(ginkies),
monumenten, (mini)huisjes, ommelebommelestien, vuurtoren, scheepswerven, kerkjes enz.
Aan het einde van de tocht moesten we ons aanmonsteren bij rondvaartboot
"De Zuiderzee". Voor ons was plaats gereserveerd op het bovenste dek. Deze boot
ging richting Enkhuizen en weer terug. Een omroeper kon ons nog meer wijsheden
vertellen over Urk als middelpunt van de vishandel in de wereld en de scheepvaart.
Natuurlijk konden we hier ons eerste pilsje of ander drankje bestellen. Dat lieten
we dus echt niet na. Binnen was het lekker aangenaam rustig, buiten was het
uitermate winderig. Het aantal knopen van de boot liep nogal wat terug op de
terugweg, zodat we een vrij weinig later konden aanmeren in Urk.
Nu we weer terug waren op het vaste land, hadden we zo'n anderhalf uur de tijd
om naar eigen inzicht in te vullen. Een groep ging nog een wandeling maken door
het plaatsje, een ander ging een pilsje pakken op het terras in de zon. Weer
anderen gingen een visje happen bij de
"Urker vishal". Een half uurtje later
vond er een verzameling plaats in het grand-café:
"Het Haventje van Urk". Daar
was het warm, knus, gezellig en bovendien hadden ze daar
"Bokker Bier".
Maar ook aan deze gezelligheid kwam een eind. Om 16.15 uur zou de bus weer uit
Urk vertrekken. Op de terugweg naar Twente werden nog even de koelkasten van de
bus geplunderd. Deze waren door Ter Beek vooraf goed gevuld. Het was er onwijs
gaaf en vet gezellig op deze terugweg in de bus. Nu moesten we alleen nog de
reis afsluiten met het gebruikelijke gezamenlijk diner.
Daarvoor draaide de bus in Langeveen van de grote weg af om te gaan stoppen bij
"Café Restaurant Waaijer". We werden bij binnenkomst hartelijk welkom geheten
door de crew van CR Waaijer. Waarna we konden aanschuiven aan de voor ons
gereserveerde en gedekte tafels.
Allereerst lieten we onszelf trakteren op een lekker drankje naar eigen smaak.
Ondertussen werden de tafels in gereedheid gebracht voor het uitgebreide 3-gangen
diner. Speciale uitleg bij de gerechten werd ons gegevens door de eigenaresse
van het etablissement. De eerst gang bestond uit twee smaken soep. De
hoofdgerechten bevatten diverse soorten vlees opgediend met groenten, sausjes,
patat, salades, rauwkost, aardappeltjes enz. Lekker ijs was er te krijgen in de
laatste gang. Op een geëigend moment verzocht Leo nog even om stil te staan bij de diegenen
die niet meer onder ons zijn of er niet bij konden zijn.
Maar ook aan dit diner kwam een eind, kortom, het werd tijd om huiswaarts te
keren. Van Langeveen naar Tubbergen is maar een klein ritje, dus rond 21.00 uur
stonden we weer voor de garage van Ter Beek Reizen. We bedankten Hans voor de
uitstekend verzorgde reis.
Na een kleine afscheidsceremonie keerde iedereen voldaan naar huis terug en
daarmee was de tweejaarlijkse busreis helaas alweer ten einde.
Hier komen nog meerdere foto's van Harry, Jan en Leo:
Geplaatst 6 okt 2024
Fietsdag AU 2024.
Op vrijdag de 13e september namen wij het risico om weer te gaan fietsen. Evenals
vorig jaar wederom op een vrijdag en het is aannemelijk dat we de vrijdag
erinzullen houden.
Dit keer maakten Henk Alberink en Herman Damink deel uit van de organisatie.
Het startpunt van de fietsroute was in Ootmarsum bij Henk thuis.
Toen we binnenkwamen was Henk reeds bezig met het zetten van verse koffie en
Herman zorgde ervoor dat het gebak op tafel kwam te staan. Nagenoeg iedereen
was gekleed in het jubileum shirt van de vereniging. Dat gaf direct alweer enig
cachet aan deze middag.
Herman nam het woord en heette ons welkom en deed summier uit de doeken wat ons
deze middag te wachten zou staan. Hij gaf aan dat er niet een geweldig lange
route op het programma zou staan. Dit wegens de haperende fysieke toestand van
enkele deelnemers.
Indrukwekkend was daarna nog de minuut stilte die we in acht namen wegens het
overlijden van Leo en Gerrit Alberink.
Toch werd het langzaamaan tijd om de fietsen in beweging te zetten.
In een gezapig tempo fietsten we door de voorsteden van Ootmarsum en over de
Ageler es, zomaar een eind op weg. Maar via enkele omzwervingen kwamen we uit
bij
Camping "Bij de Bronnen".
Het weer was ons gunstig gezind, dus konden we
plaats nemen op het terras, zodat we de komende en gaande bezoekers konden
monsteren. Zo zagen we nog enkele oude bekenden voorbijkomen o.a. Bets en Ans.
Stef zorgde ondertussen voor de nodige drankjes. Alsmede verraste hij ons met
enkele bittergarnituren. De gesprekken werden in de loop van zittijd wel steeds
levendiger.
Maar ook aan deze gezelligheid kwam een eind. We klommen weer op ons stalen ros
en over de "Blauwe weg"" reden we over het prachtige "Springendal". Over de
Hooidijk en rechtsaf bij de brandtoren ging de routerichting Duitsland. Dan kom
je vanzelf in het Duitse Hesingen.
Daar maakten we halt bij het legendarische
"Zum Lönsberg". Bij ons was natuurlijk de eigenaar beter bekend als "Heinz"".
Heinz had voor ons een hoekje apart gereserveerd, dicht bij de keuken. De glazen
"Krombacher" en de shotjes deden hun werk zeer goed. Het aantal decibels aan
lawaai steeg naarmate de avond vorderde. Ook Heinz deed zelf nog een duit in het
zakje en nam deel aan de conversaties.
Enkele andere bezoekers van het
etablissement deden een poging om ook deel te nemen. Bovendien werd er nog druk
gecommuniceerd met Tunesië, onze voorzitter Ben deed ook letterlijk nog een duit
in het zakje.
Maar net als bij profwielrenners kregen we plots allemaal last van de
"hongerklop". Dit werd opgelost door het nuttigen van 11 halve gebraden haantjes,
ouderwets heerlijk waren die. Als toetje kwam de zogenaamde "Heisse Liebe" op
de tafel.
Aan alle goede dingen komen een eind. Bij de intredende duisternis werd het tijd
om afscheid te nemen. Iedereen ging zijns weegs en daarmee was de prachtige
fietsdag alweer ten einde.
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 14 jul 2024
Op dinsdag 11 juni is plotseling Leo Alberink overleden. Leo was een lid van Aogel United
van het eerste uur. We herinneren hem als een faire doch robuuste verdediger.
Als persoon werd hij altijd gewaardeerd en was hij plezierig en hulpvaardig.
Hij maakte bij Aogel United
de laatste jaren furore als de ultieme BBQ-master.
Geplaatst 24 apr 2024

Op zondag 21 april begaven we ons, op voorspraak van Henk Krop voor de bijeenkomst
van die maand naar
"De Molenberg"
in Reutum.
Om 10.00 uur waren we aanwezig in
het voorcafé. Daar nestelden we ons rondom aan de ruime stamtafel. Uitbater Jos
voorzag ons van het bekende bakje koffie met krentenwegge.
Terwijl we de koffie gezapig opdronken, kwam penningmeester Ben Burink met het
financiële jaarverslag van Aogel United op de proppen. De kascontrole was in
handen van Harry & Harry. De zaken waren blijkbaar uitstekend op orde, want
binnen de kortste keren gingen zij over tot ondertekening van de aangeleverde stukken.
We zouden net overgaan op het betere werk van bierdrinken, toen Henk ingreep en
vertelde dat er nog eerst een activiteit op het menu stond. Daarvoor was er een
kleine wandeling nodig naar de kantine op de bekende klootschietersbaan.
Daar stond Frank reeds op ons te wachten met het geweer in de aanslag. Het was
de bedoeling om meteen te gaan beginnen met het zogenaamde vogelschieten. Op een
hoge paal was een vogel geplaatst, die bestond uit hout en gasbeton, net echt!
Degene die de vogel van de paal zou schieten met de buks, zou eeuwige roem vergaren.
Het meest bedrevene in het schieten, kwam uit onverwachte hoek. Gerrit Wiegink lukte
het om alleen de staart van de vogel naar beneden te halen. Johan Burink wist de
vogel nog vleugellam te maken, maar die vleugel bleef nog wel redelijk vastzitten.
De rest van de aanwezigen, waaronder jagers en jongens die in dienst nog hebben
leren schieten, lieten het gruwelijk afweten.
Terug in het café kropen we gezellig in het hoekje nabij het schap. Daar lieten
we enkele knalpotties, wijn en fris aanrukken. Ook de verhalen waren niet van de lucht.
Tot slot namen we nog patat met een flinke heerlijke gehaktbal tot ons. En daarmee
liep ook wel de bijeenkomst op zijn einde.
Hier nog enkele kiekjes van Harry:
Geplaatst 31 mrt 2024

Harry Krabbe nodigde ons uit op zondag 17 maart voor de bijeenkomst van die maand.
Om 10.00 uur waren we present bij hun thuis in Oldenzaal. José en Harry stonden
ons vriendelijk op te wachten.
Lekker knus aan de grote tafel werden we verwend met heerlijk bakkie leut met de
bekende krentenwegge. Tijdens de kortstondige conversatie maakte Harry duidelijk
dat hij een heel strak programma had en dat we ons dus redelijk snel op pad
moesten gaan.
Zo gezegd en zo gedaan. We reden per fiets of per auto naar het centrum van Oldenzaal.
We kwamen elkaar daar weer tegen voor het stadhuis. Van daaruit gingen we te voet
richting museum
"De Pelgrim".
De Pelgrim is een museum dat gaat over het ritme van het leven. Je ontdekt er van
alles over typisch Oldenzaalse en/of Twentse rituelen en tradities, maar ook
over die van jouzelf!
De rijke collectie van Museum de Pelgrim is ontstaan als hobby van
mevrouw Achterweust-Siegerink. In de loop der jaren heen heeft zij veel religieus
cultureel erfgoed verzameld.
We werden in het museum opgewacht door Leonie, die ons die morgen door het museum
zou gaan rondleiden. Zij voerde ons langs beelden, voorwerpen, een educatieve film,
waarbij ze bij ieder onderwerp een levendig verhaal kon vertellen.
Na deze leerzame en religieuze verpozing, gingen we als brandweer, naar het op een
steenworp afstand gelegen café bierlokaal
"De Engel". Hier konden we genieten van een paar
heerlijke koele pilsjes of wijn.
Aan deze stamtafel was het weer ouderwets gezellig en we konden de schillen van
de doppinda's onder de tafel mieteren.
"Wappie" nam in deze discussies de gelegenheid te baat om de voortgang van de
busreis te bespreken. En warempel, met unaniem besluit, werd de datum van de busreis
vastgesteld op donderdag 10 oktober. Alleen al om dit heuglijke feit was het
toch nog weer een zeer vruchtbare bijeenkomst.
Na enkele bittergarnituurtjes was het weer tijd om afscheid van elkaar te nemen.
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 16 mrt 2024

Gerard Engbers was de gelukkige om de bijeenkomst van de maand februari te mogen
realiseren. Op zondag 18 februari om exact 10.00 uur stonden we bij Gerard en Marjo
in Ootmarsum op de stoep.
Na een hartelijk welkom door Marjo en Gerard schoven we aan de lange tafel, waarna
Marjo voor de koffie ging zorgen. Zij had voor deze gelegenheid speciaal zelf een
overheerlijke appeltaart gebakken. Hiervan kregen we allemaal een flink stuk mee.
Gerard had voor die bijeenkomst gedacht naar het nabij gelegen
"Los Hoes"
te kunnen wandelen voor een bezichtiging aldaar. Doch, nog voor iedereen goed en
wel buiten stond, kwamen de eersten alweer naar binnen. Vanwege het gure en
regenachtige weer, besloten we om binnen maar weer aan tafel te gaan zitten.
Natuurlijk had Gerard het bier wel goed op temperatuur. Het werd er wel weer gezellig
waarbij de onderwerpen van de vorige bijeenkomsten ook weer ter sprake konden komen.
Wel kwam "Wappie" nog met enkele vragen over de te organiseren busreis
begin mei. Hierover werden degelijke afspraken gemaakt.
Tegen een uur of twaalf nam Gerard het roer in handen met de mededeling dat er toch
nog een andere locatie opgezocht ging worden. Niet wandelend maar met de auto reden
we daarop naar
"Gasterij Oatmössche" met gastheer Manfred (van 't Wagenrad).
Dit is waarlijk een unieke en prachtige horecagelegenheid in Ootmarsum.
Aan de lange tafel deden we ons tegoed aan een van de vele speciaal bieren, die in
de inpandige brouwerij
"Othmar" gebrouwen worden.
De gesprekken voornamelijk over de huidige oorlog werden steeds luidruchtiger. Dit
ontging de overige restaurantgasten dus duidelijk niet. Maar ze waren het instemmend
wel met ons eens.
Ter afsluiting trakteerden we onszelf nog op 2 croquetten met brood. Tijdens het
eten nam het gespreksvolume toch wel een aanvaardbaar niveau aan.
Het natafelen hield nog wel even aan, maar aan alles komt een einde. Zo ook aan
deze gezellige bijeenkomst.
Hier komen nog enkele foto's van Harry:
Geplaatst 17 feb 2024

Ben en Ria Mittendorff waren de eerste weken van het nieuwe 2024 in Oldenzaal-Nederland.
En ze stonden er op om de bijeenkomst van de maand januari te organiseren.
Tevens stond ook de traditionele nieuwjaarsborrel op het programma. Zo kon het
gebeuren dat we om klokslag 10.00 uur op zondag 7 januari bij hun appartement in
Oldenzaal voor de deur stonden. Daar werden we met open armen ontvangen door
Ben en Ria. De nieuwjaarswensen gingen daarbij over en weer.
Iedere keer dat we komen, gaan we allereerst genieten van het prachtige vergezicht
over heel Oldenzaal. Markante gebouwen zijn daarbij oude watertoren en het oude
ziekenhuis uit 1917 "Heil der Kranken".
Ondertussen kwamen Ria en Ben op de proppen met koffie en door Ria eigengemaakte
appeltaart met slagroom.
Er werd druk gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de gebeurtenissen van de
laatste paar maanden aan de kaak te stellen. Oorlogen en kabinetsformatie kwamen
ruim aan de orde. Dan werden ook nog de geestelijke en lichamelijke gesteldheid
van bekenden en onbekenden tegen het licht gehouden. Zoals gewoonlijk ontbraken
de groene Grolsch flesjes en wijn niet op het menu.
Keukenprinses Ria had zich terug getrokken in de keuken om het traditionele
Nieuwjaars diner te kunnen voorbereiden. Zij verraste ons met een eigengemaakte
salade, zoals we die nog kenden van onze eigen moeder in vervlogen tijden.
Natuurlijk ging die salade vergezeld van diverse lekkere versnaperingen. Kortom
overheerlijk waren de aangeboden lekkernijen.
Uiteindelijk ging iedereen tevreden naar huis en konden Ben en Ria zich gaan
voorbereiden op de reis naar Tunesië.
Hierna komen nog enkele foto's van Harry: